Markos 16:9-20 ve Yuhanna 7:53/8:11 Konusu

İncil'de Markos 16:9-20 ve Yuhanna 7:53 / 8:11 bölümlerinin bazı eski metinlerde geçmediği söyleniyor. Bu kısımlara şüphe ile mi bakmalıyız?

Öncelikle soru ve değerli sabrı için değerli abime teşekkürü borç bilir, Rab'bin sözünde ve Ruh'unda günbegün gelişmesi için dua ederim.

Beraber inceleyelim:

Markos 16:9-20 Eski Metinlerde Var mıdır?

Bu ayetlerin dahil edilmesine dair kanıtlar şaşırtıcıdır. Bugüne kadar ulaşan Markos müjdesi el yazmalarına baktığımızda, yüzde 99'dan fazlası Markos 16:9–20'yi içerir. Bu yalnızca 1.600'den fazla Yunanca el yazmasını değil, aynı zamanda Markos'un erken çevirilerinin çoğu el yazmasını da içerir.

Ayrıca MS 180 civarında Irenaeus, Against Heresies'de (3.10.6) (https://en.wikipedia.org/wiki/Against_Heresies_(Irenaeus))

Markos 16:19'u açıkça Kutsal Yazı olarak alıntılamıştır. Justin Martyr ve Tatian ikinci yüzyılın başlarında bu ayetleri biliyorlardı. İnkar edilemez bir şekilde Markos 16:9-20, erken dönemde Markos İncili'nin bir parçası olarak anlaşıldı.

Markos 16:9-20 ayetlerini destekleyen tüm kanıtlara rağmen, neden herhangi biri onun gerçekliğini sorgulasın ki? Bakalım.

Karşıt Argümanlar:

Aslında Markos 16:9-20'den yoksun sadece iki Yunanca el yazması var. Bunlar Sinaiticus (ℵ01) ve Vaticanus (B03) kodeksleri, dördüncü yüzyıldan kalma iki önemli el yazmasıdır. Bunları yapan kopyacıların Markos 16:9-20'den habersiz olmaları düşünülemez, ancak günün sonunda bunu metinden çıkardılar.

ℵ01 ve B03 kodekslerinin ötesine; Markos'un diğer 1.600'den fazla Yunanca el yazmasına baktığımızda, resim daha karmaşık hale geliyor. Markos 16:9-20'yi içeren en az 23 Yunanca el yazmasında, bu ayetlerin gerçekliğiyle ilgili şüpheleri ifade eden ek sonlar veya notlar gibi anomaliler de var. Önemli bir dördüncü yüzyıl Eski Latince el yazmasında, 8. ayetten sonra kısa bir ek var ve ardından 9 ila 20. ayetler olmadan bitiyor. Dördüncü yüzyıldan kalma değerli bir Eski Süryani el yazması da Markos'u 16:8'de bitiriyor. Bir Kıpti el yazması (muhtemelen beşinci yüzyıldan) Markos'u 16:8'de bitiriyor. 1937'de E. C. Colwell, incelenen 220'den 99 Ermeni Markos el yazması tespit etti. El yazmalarında 16:8'de sonlanıyor ve 16:9-20'yi içeren ancak ayetlerin bulunmadığıyla ilgili ifade eden notlar içeren 33 tane daha var.

Devam edelim..

Markos 16:9-20'nin tartışmasız erken bir tarih olması, el yazmalarının %99'unda bulunması ve geleneksel olarak kanonik kabul edilmesi nedeniyle, metinde tutulmuştur.

Ancak muhtemelen Markos'tan bizzat aktarım değildir.

Bazıları ayetlerin apostolik olabileceğini ancak Markos'un kendisinden gelmediğini öne sürdü. Bu, İncil çevirilerinde Markos'u 16:8'de sonlandıran eski Hristiyanlar hakkında dürüst olmamızı sağlar. Şuan günümüzde de bu ibarenin yer alması, Hristiyanların metin araştırmalarında dürüst olduğunun bir göstergesidir.

Erasmus, Yunanca İncil'i geliştirirken (derleme yaparken) yalnızca birkaç el yazması üzerinde çalışıyordu. Sınırlı bir havuzu vardı çünkü yalnızca elinde olanı kullanıyordu.

Ancak şimdi, İncil'in binlerce antik el yazması var. Bunların çoğu Erasmus'un üzerinde çalıştıklarından çok daha eski.

Tanrı'nın Sözü'ne büyük bir güven duyabilirsiniz. Şu alıntıyı aktarmak istiyorum:

"Yeni Ahit, diğer tüm antik edebiyat eserlerinden daha fazla el yazmasında korunmuştur. 5.800'den fazla tamamlanmış veya parçalanmış Yunanca el yazması, 10.000 Latince el yazması ve Süryanice, Slavca, Etiyopyaca, Kıptice ve Ermenice dahil olmak üzere çeşitli diğer antik dillerde 9.300 el yazması bulunmaktadır."

Bilmeniz gereken şey şu, Yeni Ahit'in yani İncil'in binlerce antik kopyası var. Bunu sizin için perspektife oturtmak gerekirse: Büyük Yunan filozofu Platon'un sadece 260 el yazması var.

Homeros'un İlyada'sının sadece 1.000 kadar Yunanca el yazması var.

Ve hiç kimse Homeros'un veya Platon'un eserinin güvenilirliği konusunda şüphe uyandırmakla gerçekten ilgilenmiyor gibi görünüyor. Açıkçası, İsa'nın yaptıklarını onlar yapmadılar, ancak yine de hiç kimse bunu sorgulamıyor gibi görünüyor.

Hiçbir eski kitap Yeni Ahit kadar iyi korunmuş değildir! Yeni Ahit, çalışmalarını son derece titizlikle ele alan kilise babaları tarafından korunmuştur.

Yeni Ahit'i analiz etmeye ve tüm varyantları kataloglamaya adanmış bir bilim dalı vardır, buna metin eleştirisi denir.

Binlerce el yazmanız olduğunda varyasyonunuz olacaktır. Herhangi bir el yazması varyasyonundan kaçınmanın tek yolu, yalnızca bir el yazmanız olmasıdır. Ancak, el yazmalarını birbirleriyle karşılaştırarak başlangıçta söylenenlere güvenebiliriz.

Belki şöyle düşünebilirsiniz: "Ah, yalnızca bir el yazması olsaydı çok güzel olurdu Keşke sadece orijinal tek bir el yazması olsaydı, şu anda çözmeye çalıştığım tüm bu sorunlarla karşılaşmazdık!”

Ancak tek bir el yazması varsa, daha da büyük bir sorunla karşı karşıyayız: o el yazmasını yapanın doğru yaptığına güvenmelisiniz.

Görüyorsunuz, Hristiyanlar eski el yazması süreci hakkında çok şeffaflar. Gizlenecek hiçbir şey yok, sonuçta İncil'inizde büyük harflerle yazılmış, "en eski el yazmalarında bu ayetler yok" diyen kelimeler var.

İlginçtir ki, İslam, Kuran'ın yalnızca bir versiyonuna sahip olduklarını ve bunun hiçbir el yazması varyasyonunun olmadığını öğretir. Ancak Halife Osman'ın, birleşik bir versiyon yaratmak için Kuran'ın farklı versiyonlarını yaktığı tarihi bir gerçektir. Kuran'ın farklı versiyonlarını bilerek gizlemeye ve yok etmeye çalışıyordu. Bu daha güvenilir mi? Hayır.

Benim demek istediğim, daha fazla el yazması olması endişe veya soru sebebi değil, daha çok güven kaynağıdır. Çünkü daha fazla el yazması olması aslında daha iyidir! Diğer el yazmalarını test edebileceğiniz bir şeye sahip olursunuz. Her şeyden önce, Kutsal Kitap'ın aktarımını anlamak, elinize aldığınız kitabın gerçekten Tanrı'nın Sözü olduğuna dair size büyük bir güven vermelidir.

Tanrı'nın Sözü'nün aktarımı konusunda açık ve dürüst olmalıyız, böylece Tanrı'nın Sözü'nü zaman boyunca nasıl egemen bir şekilde koruduğunu ve sakladığını görebiliriz. Bu büyük harfli notun İncil'inizde olması dikkat çekici değil mi? Kimse sizi kandırmak istemez, bunun yerine, bunun Hristiyanların İncil'in tarihi hakkında oldukça şeffaf olduklarını gösterdiğini düşünüyorum.

Yuhanna 7:53-8:11 bölümü, İsa'nın karakteriyle çelişmez. Rab'bimiz merhametli ve lütufkardı ve hala öyledir. Zina yapan birini affetmek kesinlikle İsa'nın yapacağı bir şey gibi geliyor, sonuçta İsa kaydedilenlerden çok daha fazlasını yaptı.

Tanrı, takdiriyle bazı Hristiyanların 16:8'de sona eren Markos'un ve Yuhanna'nın kopyalarına sahip olmasına izin verdi. Bunlardan pek çoğu günümüze ulaşamadı, ancak bunlar Mesih'e tapınılan gerçek kiliselerde gerçek Hristiyanlar tarafından kullanılan gerçek bölümlerdi. Tanrı'nın Sözünü koruma vaadi, hepsini bizim için kullanılabilir hale getireceği anlamına geliyorsa ve bu vaat Markos 16:9-20'ye kadar uzanıyorsa, Tanrı bu inananları hayal kırıklığına uğrattı mı? Asla! Bu Hristiyanlar, Tanrı'nın bize müjdesinin hazinesini kil kaplarda verdiğini (2 Korintliler 4:7) ve bu idarenin bir parçası olarak Kutsal Kitap'ın farklı kopyalarını anlamlandırmayı da içerdiğini anladılar. Tanrı'nın tüm amaçları görünmese bile, onlara ihtiyaç duydukları her şeyi vereceğine güvendiler - tıpkı bizim de yapmamız gerektiği gibi.

"Ot kurur, çiçek solar,

Ama Tanrımız'ın sözü sonsuza dek durur.” (Yeşaya 40:8)

"Size doğrusunu söyleyeyim, yer ve gök ortadan kalkmadan, her şey gerçekleşmeden, Kutsal Yasa'dan ufacık bir harf ya da bir nokta bile yok olmayacak." (Matta 5:18)

Kaynaklar:

HARİCİ KANITLAR:

(1) Erken Yunanca Elyazmaları

(2) Erken Çeviriler

(3) İlahi Kitapları

(4) İlk Kilise Yazıları

(5) Bazı Kopyalarda Yuhanna 7:53-8:11 veya 8:3-11'e Eşlik Eden İşaretler

(6) Bazı Kopyalarda Yuhanna 7:53-8:11 Hakkında Notlar

(7) Bölümlerin karşılaştırmalı çeşitliliği

(8) Augustinus'un Çıkarma Teorisi

İÇSEL KANITLAR:

(1) Kelime bilgisi

(2) Dil stili

(3) Pericope Adulterae'deki Varyantların Yüksek Sayısı

(4) Yuhanna Anlatısının Pericope Adulterae ile veya Pericope Adulterae Olmadan Sürekliliği